Өлеңдер ✍️

Жер жөргекте сен жатқанда-ақ іңгәлап,

Әлемге атың кетті «Астаналап».

Ырымшыл қазақ біткен тәуба дескен,

Тәй басқан қадамыңды қадағалап.

Тұрғанда әлем сенен алмай көзін,

Саясат саңлақтары арнап сөзін,

Көбік ауыз кей сыншы ауыз жаппай,

Аласапыран күй кешіп ұмытты өзін.

Нұрекең бастап өзі көштің басын,

Қалады Астананың алғаш тасын.

Аязға бет қарыған шыдай алмай

Көп жұрттың түсіп кеткен ұнжырғасын

Көтерді күнделікті ісіменен,

Сенімнің, тәуекелдің күшіменен.

Іргесін кей күдікшіл аулақ салған,

Ұлы ойын Нұркеңнің түсінбеген.

Астана –сенің қалаң, менің қалам,

Сеніммен болашаққа басқан қадам.

Жемісі Нұрекеңдік кемел ойдың,

Самғай бер ғасырларға, ақ шағалам!

Сүлеймен Баязитов