Өлеңдер ✍️

Жоқ, күн тұтылған жоқ,
Менің көңілім тұтылды.
Қалай, қайтіп өткіземін бұ түнді?
Ауылым жатыр көшкен үйдің жұртында,
Ұмыт қалған көне бесік сықылды.
Аспан неге күлгін көк?
Құлағыма неге үн келді күңгірлеп,
Қатар жатыр ағаларым бейіті,
Қатар жүрмек жоқ екенін білгін деп.
Қаңтар түні от кештім.
Жылап алсам қайтеді осы жоқта ешкім.
Қарындасым қабірі анау жасқаншақ –
Мен кеткен соң боздары анық.
Кетпеспін.
Мен кетпеспін, кеткісі кеп батты күн,
Алса құдай ала қойсын тап бүгін.
Тірлігіңде қуандыра алғам жоқ,
О дүниеңде жылатпаспын, ақ құлын.
Көне қорым шұбалған.
Менің деймін, нем аяулы бұлардан.
Біздің жүріс нәлет жүріс, расы,
Төңірегім қорашыл ит, құба арлан,
Кеп-кешегі ер көңіл,
Екі иығын жұлып жеген делбе бір.
Жел үп етсе сарнап қоя беретін
Көне бесік қоңырауы мен де бір.
Құлағыма үн келеді, ақырғы үн.
Жаңбыр сіңбей көлкіп жатқан тақырмын.
...Қайтып келем бейіттен,
Бәлкім, бара жатырмын.