Өлеңдер ✍️
  04.08.2021
  166

Автор: Сайын Назарбекұлы

Күдік

Кетедi кейбiр түнiм силап маған
Жегiнi жан мүжiген – күдiк деген.
Аурудың азабы да қиналтпаған,
Қайғы да менi осынша мүдiртпеп ең.
Не пәле – ақыл ойды жинатпаған
Күтуге атар таңды үмiтпенен.
Байқамай сорлы жанды қинап та алам
Осылай бұл өмiрдi сүрiп келем…


  күдік үміт Сайын Назарбекұлы Сайын Назарбекұлы шығармашылығы Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Өтелмес бұл өмірде қарыздармын ᐈ
  Құлы болып сауданың ᐈ
  Мажыра шақ ᐈ
  Қорқыныш ᐈ
  Жүзі қайтқан алаша ᐈ

Пікір жазу