Өлеңдер ✍️

Арамызды жатыр біздің тау бөліп,
Асуларды аяз қысып, қар көміп.
Отырсың ба тысқа қарап әйнектен,
Маған деген сағынышың сәл кеміп!

Сендерде де жауған шығар мына қар,
Бұл – өзіңнің маусымың ғой ұнатар.
Сені ойласам елестейді бәйшешек
Қырау қыстың қойнауында гүл атар.

Аппақ көше, аппақ-аппақ тау, орман,
Бар дүние, бар табиғат жаңарған.
«Сүйем!» деген сөз де жаңа секілді
Бұған дейін көне болып саналған.

Біз қыдырар бақты қалды қар басып,
Аппақ дүние жанарыммен арбасып,
Сыр шертеді: «Мынау нұрлы өмірге
Кіреукесіз пәк көңілмен бол ғашық!».

Қала жылы. Қар лақтырып бала мәз,
Бүгін түнде болар ма екен сары аяз?
Ренішіңді жазба маған бұл қыста,
Шаттығың мен сағынышыңды ғана жаз!