Өлеңдер ✍️

Сен жоқсың —
Сайранды салатұғын,
Таксиді байлап қойып,
Қақпаны қағатұғын.
Сен жоқсың —
Үстіңнен өтіп жатыр
Өлеңін жазып бұлт.
Саған керегі жоқ
Титімдей темекі мен
Азғантай азық-түлік.
Сен жоқсың —
Алғандайсың көп жүріп,
Жана тыным.
Жатырсың жамылып
Алматының ала түнін.
Сен жоқсың —
Басатын «Балғынкөлге».
Жатырсың тоң астында
Тарғыл белде...
Баладай көңіліңмен
Қалдың елде.
* * *
Құлады ол қырдың басынан,
Жүгірген шақта жалауды ап.
Ал кейін дулығасына
Гүл шығыпты алаулап.
Аты оның болды Анттай,
Шабуылда сол күнгі...
Тұр ма қорғап солдаттай
Сол дулыға сол гүлді.
Дауыл болып күнде соқтың,
Бір күн бармын, бір күн жоқпын.
Таңғы бұлттай жанып, лаулап,
Ортасында жүрмін оттың.
Көз жасымды қорек етіп,
Қасіретімді өлең етіп.
Өткелсіз бір дариядан,
Өкпем өшіп, келем өтіп.
Күрсінсем қақ айрылды бел,
Сақал-шашым кетті ағарып.
Көтере алмас қайғымды жер,
Күңіренбесем көкке барып.