Өлеңдер ✍️
  28.07.2021
  129

Автор: Сырбай Мәуленов

Сұлтанмахмұт қабірінде

Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.
Өртенген ай шоғындай,
Бір суынып, бір қызып,
Жаздағы жай оғындай
Өттің көкті бір сызып.
Көкірегіңде кек-намыс,
Салған жара қара түн,
Көрінді де кетті алыс
Күнге жайған қанатың.
Жастай өліп кетсең де,
Дейді шулап — ол тірі.
Жүгірген жел тепсең де.
Торыайғырдың толқыны.


  Сұлтанмахмұт қабір сырбай мәуленов Сырбай Мәуленов шығармашылығы Сырбай Мәуленов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Солдат жесірі ᐈ
  Жалы биік жақсы аға ᐈ
  Өлеңті ᐈ
  Күн батарда ᐈ
  Қарындасым Ханшайым ᐈ

Пікір жазу