Өлеңдер ✍️

Жанарынан ең соңғы жасы тамып,
Жығылды ол Карнаттан асып барып,
Жолдастары жіберді анасына
Солдаттың қонышындағы қасықты алып.
Қасіреттің қара оты қанында ұйып,
Қарт ананың жайлады жанын күйік.
Ұзақ тұрды мұнартқан тау тәрізді
Қарапайым қасықтың сабын сүйіп.
Ойға батты қиялмен, тау, құзды асып,
Майданды да інарлады қанды із басып.
Жан ұлының қалдырған бар мұрасы
Қолындағы қалайы жалғыз қасық.
Басталды екен майданра жолы қайдан,
Кім екеи бұл қасықты жонып ойған.
Жалғыз ұлы, дариға, атын жазып,
Жалғыз қасық сабына қолын қойған.
Сол жазулар тұрғандай сөз ғып ұлын,
Көк жиегін ашқандай көз нұрының.
Сол қасықтық сабынан сезінгендей
Баласының оты мен өз жылуын.