Өлеңдер ✍️

Борандарда болмасын деп мал шығын,
Жанталасқан көрдім кезін малшының.
Көрдім оның мұз боп қатқан мұрттарын,
Көрдім оның жалғыз малта талшығын.
Аласапыран, алай-дүлей дүз боран,
Ауыл енді алыс емес, жүз қадам.
Бірақ боран алдап алып әкетті,
Хабарсыз да қалып жүрдік біз одан.
Көктем келіп жайғанда көк жөргегін,
Қолмен ұстап, көзбен көріп еңбегін.
Тұрды малшы күнмен бірге күлімдеп,
Маңдайынан сылап-сипап төлдерін.
Тұрса-дағы елу жастың өрінде,
Осал адам көрінбейді тегінде.
Табиғаттан айнымайды мінезі,
Ақпан қыстың аязы бар демінде.