Өлеңдер ✍️

Жалғыз оқ,
Жалғыз от
Өлтірді ме,
Өртеді ме ақынды?
Жоқ!
Өзі оқ боп,
Өзі от боп,
Кәрі өлімге атылды.
Оқты уыстап,
Лаулатып,
Оқты ұштап,
Жауды атып.
Жүрді ол еркін адымдап,
Даусы күндей дауылдап.
Әлсіз жүйке тамыры,
Осал жан деп есептеп
Жатты жаулар қауымы
Ұлы ақынды өсектеп.
Шақырды оны майданға
Өмір — күрес алаңы.
Ұшты жылдам жайдан да,
Ақынның сөз — жарағы»
Жеңе алған жоқ оны өлім,
Жоя алған жоқ жат үні.
Тұр ту етіп өлеңін
Революция ақыны.
* * *
Орал кейін шегінді, Алда Россия жолдары.
Ақын Тақташ көрінді
Құшағында Тамбов орманы.
Отқа малып шыңдап алған,
Сөздері Маяковский сөзіндей.
Тамбов ормандары бұйраланған
Ойға батқан ақынның өзіндей.
Тамбов кейін шегінді,
Жылтылдап жұлдыз —
үстінде қар.
Рязань, Москва көрінді
Алда Есенин, Пушкиндер бар.
Өтіп жатыр күн, апта
Осы бір ұзақ жол басталғалы.
Жеткізбей келеді бірақ та
Классиктер баспалдағы —
Поэзия асқарлары.