Өлеңдер ✍️

Көп көздерден қаралып,
Қолдан шыққан әр әріп.
Қорғасыннан құйылып,
Біткенінше қаланып,
Білем, саған тыным жоқ,
Кірпік ілген түнің жоқ.
Бәрін көздеп өткеріп,
Өз мініңді көп көріп.
Тағы оқисың газетті,
Түн ұйқыңды төрт бөліп.
Жұрттың бәрі көз ілген,
Сырласасың өзіңмен.
Тапты ма мін менен деп,
Тұрсаң ерте елеңдеп.
Кейбіреулер жатады
Әріп емес, сені өңдеп.
Шай үстінде бір білгіш,
Бола қалар күлдіргіш.
Біреу қарғап, алғасын,
Болар талай алда сын.
Еңбегің ел алдында —
Редактор, жолдасым.
Жүздесуге асығар,
Сенің толған досың бар.
* * *
Африканың азынаған желдері,
Арабстан құлазыған шөлдері,
Жолбарыстың жондарындай белдері
Көлеңкедей күңгірт тартқан өңдері.
Бояуың бар көз тартатын не түрлі,
Шаңқай түстей аспанында екінді.
Қамалың бар ирек-ирек қаланған
Арыстанның азу тісі секілді.
Сахара шөл — сағым көлі алдаған,
Жолаушыны ту қиырдан арбаған.
Шуда-шуда, алба-жұлба құмдарың
Аруананың өркешінен аумаған.
Қиыр шөлдер, қызыл желдер зулаған,
Құйын белдер күнде көшіп тулаған
Араб жері о заманнан құлазып,
Бәдәуидің мұңлы әнін тыңдаған.
Қызыл шақа күн күйдірген тар ұя,
Арабстан көпті көрген қария.
Аспаныңның ашықтығын тілеймін,
Саған деген көңілім Ніл дария.