Өлеңдер ✍️

Кей кезде түске кіреді,
Балалық шақтың кезеңі.
Даланың жасыл кілемі,
Торғайдың мөлдір өзені.
Ағынды күрең жорғамен
Ағызып жазық алаңда.
Жүремін кілең жолда мен,
Кеудемді тосып самалға.
Қалады талай жолда дөң,
Басына шығам биіктің.
Тосамын алдын жорғамен,
Жайылған белде киіктің.
Шұбалтып шаңмен жолдарды,
Жаңғыртам бүкіл жазды әнмен.
Жалынан сипап жорғамды,
Жарысам ұшқан қаздармен.
Ол күндер қазір армандай,
Көретін қызық түс түнде.
Балалық кетіп қалғандай,
Жорғаның со бір үстінде.