Өлеңдер ✍️

Ерте тұрып жолазықты мол алып,
Таңмен бірге қызғалдақты қыр асам.
Көңіліме өз-өзінен оралып,
Меніменен жол шегеді сырлас ән.
Салып соның әуеніне ыңылдап,
Жер бетіне жазамын мен жырымды.
Құлағыма әлдене деп сыбырлап,
Әкеледі ол жұмбақ сырлы бір үнді.
Сол бір үнді қайталайды далада,
Ұйып тыңдап мөлдірейді жазда түн.
Қанат қақпай қалықтайды ауада,
Сол ән менің жан тынысым, ләззатым.
Тұла бойым бір суынып, дірілдеп,
Құлшына кеп қиял құлаш ұрғандай.
Мені сүйген бір қара көз күлімдеп,
Сол бір әннің тасасында тұрғандай.