Өлеңдер ✍️

Үзілген көк жиегінен
Жаңбырындай күзгі аспанның,
Домалайды иегіңнен
Мөлдір моншақ көз жастарың.
Жайқалған гүл желегіндей
Ен далада ескен еркін.
Жас бала едің сен ерімдей
Әлі күнге есте сол күн.
Көтеріп көл толқындарын,
Кең жазықта тұрды сағым.
Бұрқыраттың шөл құмдарын
Желмен ойнап тұлымшағың.
Қайта тартып жылдар сыйын,
Жайды әкеліп тағы алдыма.
Елестейді тұрған үйің
Бозшакөлдің табанында.
Қарай, қарай ай бататын
Әкетердей ертіп сені.
Терезеңнен оятатын,
Жаз айының шертіп желі.
Ұқсап байтақ дала туға
Көтергенде қызғалдағын,
Қарлығаштың қанатында
Сенің нәзік жүзді арманың.
Таныс күндер, алыс күндер...
Қайта шолып тұрмын бәрін.
Алма-кезек ауысты үндер —
Дауыстары құрбылардың.
Тәтті үмітті алда тұрған
Қол ұстасып қоса қуған.
Бақытыңа бола туған
Айрылыпсың қосағыңнан.
Жас көңілді шерлі қылып,
Жар қайғысы көпке кетер.
Сонда-дағы белді буып,
Көз жасыңды төкпе бекер.