Өлеңдер ✍️

Өмір — мұхит кемесі күннің зырлар,
Ойға толы от қанат өтер жылдар.
Келер күндер жарқырар күмбезінде,
Маяковский шабытпен жазған жырлар.
Жаны теңіз, қиялы қыран құстай,
Туды ол поэзия туын ұстай.
Халқына берді соғып өлеңдерді,
Әрбір жолы бір ұлы құрылыстай.
Тасқындай келе жатқан жазғы маусым,
Уақыттың аршындатып жазды маршын.
Өлеңнің өлшемдерін бұзып тастап,
Естіртті заманаға өз дауысын.
Теңіз ойдың сөз толғап тереңінен,
Өмірді өлшеп өткір өлеңімен.
Лениннің дана ойын, зор тұлғасын,
Жалғыз сол өлең сөзде бере білген.
Ақыл-ой қопарылсын тың асқары,
Жойылсын поэзия рвачтары.
Көсем мен жұмысшының тіліндегі
Жасасын Маяковский жыр дастаны.
1950