Өлеңдер ✍️

Алыстан сұрау салған:
"Тірі ме?" — деп,
қайдасың, құрбым, менің
тілі бөлек?
Мен сені ұмытып та барады екем,
аулыма жүрмеген соң, күніге кеп.
...Бағзы бір күндер еді-ау, құрбым менің,
теретін бірге барып қыр гүлдерін,
ындыны саған ауған көңілімді,
есімде, алғаш рет білдіргенім;
Үшарал. Би кешінің жазғы алаңы,
айтылды орыстың да аздап әні,
жүректің жетегінде кетеміз деп,
бір өрттің тұтана да жаздағаны.
Дуылдап бар дене де, бетім менің,
есімде, әлденеге бекінгенім,
Көкшіл көз, көк көйлекті, алтыншаш қыз,
аққудың көгілдірі секілді едің...
Түсті ме,
түспеді ме көзі көптен,
қайран да жиырма бес-ай, сезімі өктем,
сол түні елік мүсін Еленаға
құрбылық сөзім өткен...
өзін өпкем...
Тап болған тасөткелден, кезі көк қыз,
амалын тап та,
дегем,
өзің өткіз.
...Басталған бұрқ-сарқ етіл махаббаттың
баянсыз боларын да сезіп ек біз!
Білмеймін, осалмын ба,
мықтымын ба,
аз күнде өтті қызық,
бітті мұң да,
шыға алмай қала бергем, амал құрып,
баяғы ата-дәстүр тұтқынында.
Мен сені,
сен де мені ұмытқалы,
ойлы қыз, отыз жылға жуықтады.
Отырмын,
ойда жоқта сұрау салып,
көз жасым көкіректі жуып тағы.
Алтын шаш,
алма мойын,
көзі көк қыз,
Көл бойын қол ұстаса кезіп ек біз...
Арада Кербаланың көлі жатыр,
амалын тап та,
тағы
өзің еткіз!