Өлеңдер ✍️

Ұната ма өзіңді, жек көре ме,—
ренжисің ол үшін кепке неге?
Көңіліңді қалдырған досыңа да,
қасыңа да бекерге өкпелеме.
Өкпелеме туысқан тірі алдаса,
бауырыңның біреуі тіл алмаса,
Өкпелеме көңілдес келіншегің
құрдасыңа қылымсып бұраңдаса.
Жарың кейде жүзіңе тік қараса,
қабағыңды тұтқиыл шытпа да аса,
Бүлінбеші бекерге жан жолдасың
жөн сөзіңнің өзін де құптамаса.
Шыңдай түсіп одан да өр үніңді,
күмпілдетіп баса бер көрігіңді.
Жәрдеміңді аяма жолдасыңнан,
жұртқа деген жоғалтпа сеніміңді.
Күңкілі мен күндестің ызыңы ма,
көңіліңнің қайдағы қыжылы ма,—
Татымайды
барлығы жиылып кеп
тірлігіңнің бір күнгі қызығына!