Өлеңдер ✍️

Өрмеледік биікке,
Өрмеледік,
Биікке де бір шығып көрмек едік!
Шатқалдарда шайлығып,
Шамырқанып,
Тұрсың ба шын шалдығар жерге келіп!
Бетің қайтып бөгеттен көрмегендей,
Тартпақ едің тетелеп сен бөгелмей.
Пендеге ермей бұлтарыс жол іздеуге,
Ығыр етті-ау еркіңе өр де көнбей.
Көп күндердің осылай өткеніне,
Бола алмассың оншалық өкпелі де.
От көріне тұрса да алдыңда бір,
Әл-қуатың әріге жетпеді ме?
Осы ма әлде жеткенің, жетпегің де,
Жүрсің әлі Көктөбе бөктерінде.
Көкте күнге ұмтылған сұрапыл күш,
Кеткені ме шынымен текке мүлде?
Тұла бойда тасып бір қаның тұнық.
Қайырылма!
Қайтадан қал ұмтылып.
Қал ұмтылып!
Қалтырат құзды мына,
Омыраумен опыра қарын тіліп!
Жалын ата жалтырап терден дене,
Ұмтылып қал – ұрымтал өр-көмбеңе.
Болғанға да не жетсін өз биігің,
Сол биікке бір шығып көргенге де?!