Өлеңдер ✍️

Оңғарып осы еткен сапарымды,
Қуандыр мен сияқты қапалыңды!
Ой көзін осы кезде кірбің басын,
Жас, шіркін, елу үшке тақалынды.
"Осыған қадір-құрмет қайда?" дейді
Көнерген көріп дұшпан шапанымды.
"Не пайда Кеңес мұнан көред?" дейді,
Ағарған көріп мұрт пен сақалымды.
Дұшпанның ол сөзіне олжа қылмай
Тыңдаулы ет, айтқан қиял, мақалымды.
Ұнамсыз өлеңдерім бола қойса,
Ұрыспа: "Тап, - деп, - атамекеніңді!"
Сусындап саясатқа алғанымша
Жүріңдер сүйеп біздей нәкәріңді!

1934.