Өлеңдер ✍️

24 жасына дейін еркекше киініп, өзінің тойында жігіттермен бірге көкпар шауып, қыз екенін мойындамай жүрген Бибішті осы өлең арқылы аттан түсіріп, қыз киімін киіндіріп, ұзатуға келістірген екен..

Көреміз көктің көркін толған соң ай,
Туады тоқтап кейін күн-күннен жай.
Кеш туып кемге өзін санағанмен,
Жарқырап жаңа болар жамалға бай.
Ғибрат алып мұнан, асылында,
"Шүкір, - деп, - осы берген деміңе-ай!"
Қыл заңын қыз баланың, қызды базар,
Тобынан тулағанмен шыға алмастай.
Айламақ жарастығын жақсы жұмыс,
Жаратса Жаппар Алла пормада қай?
Айтайық құтты болсын, құрмат келіп,
Ки, Бибіш, кемқап, атлас, жібек пен шай.
Жол қуған жолығады қазынаға,
Соңын күт, су орнына ішерсің май.
Әдетпен адамгерлік ілім-білім,
Баласың, байқауымда, бәріне сай.
Дос күлкі, дұшпан таба ойламасын,
Жалтарма, жеткеннен соң қуған құмай.
Халық айтсын қалиялы көп алғысты,
Жайтын қыл байпатшаның болған сыбай.
Тапқанмен тәселдеме, турасы осы,
Мұныма мейілің күл, мейілің мұңай!
Болмасқа бұл жұмысың айналған соң,
Дегендей боп тұр халқың құрай-құрай.
Ет деуге ел-жұртыңның ережесін,
Қипақтап, қылысып тұр халқың рай.
Қысқасы, Қыңыр көрген Төлегеннің,
Немере баласымен болдың жұбай.
Іркіліс етпе, осының ер ізіне,
Дәулетін бұл жиһанның берсін Құдай!
Еркекше жиырма төрт жыл киім киіп,
Кеші-күн кебісіңмен кештің ылай.
Таңбалы, танымалы тайындай-ақ,
Қолыңнан қосағың тұр: "Жүр, - деп, - былай
Бәріне аға-ініңнің риза бол,
Қалуға "қош" айтысып, келген шұбай.
Отырмын осылайша үгіт айтып,
"Естіге еш болмас, - деп, - еткен ым-ай!"
Деп молда Тұрмағамбет ағаңыздан,
Жолданды жанабыңа сәлем дұғай.
1920.
* * *
Аттарды айтқан мынау қалатамын,
Бұлбұлы бағындағы бала-атаның.
Ер туған Кенішбек пен Бостан, Кеншім,
Алдыңа анықтатып санатамын.
Ойланып Үмбет, Мырзаш, Құндақбаймен,
"Ала ғой!" - дегеніңді жаратамын.
Керекті көне түсі кеткенімен,
Жан-жақтан және оларды қаратамын.
Дос тұтып дүниені жүргеніңмен,
Жын-дұшпан дейтұғын: "Ужалатамын".
Сағымнан су табылмас, мұнан - опа,
Ойы иттің: "Үй, мүлкіңді талатамын!"
Терлетіп табаныңды, тас аударып,
Талтиып деме: "Табан қанатамын!"
Сөзімде аз болғанмен, ғибрат көп,
Шығармай орынсыз оқ, дәл атамын.
Ойыма үлкен олжа - үйір болу,
Өзіндей бектерімен өр атаның.
1920.