Өлеңдер ✍️

Шырын тіл, шырайлы жүз болсаң балдай,
Боларсың бұлт шөгетін биік жалдай.
Басыңа бақ бүркіті балапандап,
Ер жетіп аңға ұмтылар андай - андай.
Көңіліңді күннен күнге көркейтеді,
Әперіп алтайыңды айтқан қандай.
Бақташы бақ құсына болғаннан соң,
Ықпалдың өзі-ақ келер ыққан салдай.
Өтерсің ойнап-күліп, есен-аман,
Тірліктің теңізінен аумай - талмай,
Көпірден қияметте қылдан нәзік,
Өтерсің етегіңді ертең шалмай.
Дәулеттен бұл сияқты бос қалмаңдар,
Үгітке осы айтылған құлақ салмай.
Атар да ащы тілді, ақкөз болсаң,
Қасыңнан қашар халқың бірі қалмай.
Атаусыз ақырында қалынарсың,
Ауызына аға, інің атынды алмай.
Қалғансың халықтың көңілі, көзін салмас,
Көкіректі көтергенмен құр ұялмай.
"Кішік бол, ұлық болсаң" деген нақыл,
Халқыңа құшақ жайып, иіл талдай,
Ағаңның осы айтқанын алсаң жаттай,
Тоқсанда тұмақ болар, жаз күн далбай.