Өлеңдер ✍️

  12.07.2021
  220


Айсұлу Рүстемова‎

Бәріне күн куә, түн куә

Ашуың толтырып ұртыңа,
Тентек жел, шашымды жұлқыма.
Ай батып кеткендей бір сәтке,
Ойланып тұрды да.
Ескіні еске алмау бір күнә,
Мүмкін бе өмірге ұмтыла?
... Түңіліп қайтемін өмірден
Түн куә бәріне, Күн куә.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу