Өлеңдер ✍️

Асқар тау маужыраған албыт алып,
Тұманда тұмшаланып шалғырттанып.
Ананың көкке сауған емшегіндей
Тұс - тұстан орғып бұлақ, ойнақ салып.
Кәрі асқар мәңгі меңіреу, ежелгі құз
Томсарып жатыр әлі жамылып мұз.
Жел қуып, қара тұман қақ жарылып,
Асқарға шыға келді күліп бір қыз.
Отты кез ойнақтаған, алма албыр бет,
Шыққанда қалып едік күн екен деп.
Жоқ, күн емес, халықтың жаңылғаны,
Бүл сұлу күннің күні күнгей еді.