Өлеңдер ✍️

Жоғары өрлеп келемін баспалдақпен

Тапталып,

Табандарда жатқан көптен...

Қатыгез,

Қатал заман —

Куәсі боп,

Басынан не аяулы

Шақтарды өткен...

Қараймын өрнегіне,

Бұдырына,

Жалғасқан —

Талай ұрпақ ғұмырына.

Сол баспалдақ арқылы қанат қағып,

Қонған-ау,

Талай қыран тұғырына!

Балалар көңілді үнін аспандатса,

Көз саламын ернекті

Баспалдаққа.

Өрнегі —

Өткен күннің өмір сыры,

Осынау —

Баспалдақта жатқан жоқ па?..

Балалар алысады,

Бәс тігеді,

Неткен қимас,

Қызықты жастық еді!..

Бір кезде дәл осынау —

Баспалдақпен,

Басып өтті гимназия жас түлегі.

Осынау баспалдақты басып тұрып,

Албыртты жас көңілі

Тасып-тұнып.

Тіл қатты да, өмірді

Тыңдатты да,

Арманы келешекке асықтырып.

Айсызда жарық болды самаладай,

Қалған жоқ,

Уақыт оны бағаламай.

Шыңдалып,

Шымырланып,

Шиыршығып,

Шарқ ұрды асқақ қиял

Шағаладай!

Қайтарды дауылды да жасқанбастан,

Қыруар іс тындырды

Бастан да асқан.

Дүр сілкінтті гимназия жас түлегі,

Дүниені

Дәл мына баспалдақтан!..

Көз жіберіп әлемнің әр тұсына,

Кетті айқасып өмірдің

Тартысына!

Күн орнатты өзінің қолыменен

Кең әлемнің осынау жартысына!..