Бұлттан кезін ашып алған кенеттен,
Шуақ күнге тұрамын сені теңеп мен.
Талай жылдар кетіп едік хабарсыз,
Толып жатқан себептен...
Жүрсең де алыс сәлем жолдап,
Елеп сен,
Сәттерің көп мені аспанмен тең еткен.
Сайрамкөлдің самалына қызығам,
Ертелі-кеш сені өпкен.
Арай төгіп тұрған кезде нұрлы күн,
Нұрлы күнмен бірге жетті сырлы үнің.
Қандай қиын,
Тел-құлындай құрбының,
Көре алмауы бір-бірін.
Қоңырлатып жетіп жатыр алғашқы ән,
Тілектерде шек болар ма жалғасқан.
Тіл-көздерден сау болса кен бұл күнім,
Шәрбатына тоймас жан.
Дүние бүгін соншама әсем түрге енді,
Кім қаламас,
Шын ұғысып жүргенді.
«Достық» жолы арамызға тартылып,
Жалғап жатыр ажырамас іргемді.
Жан күйімді жасыра алмай жыр жазам,
Болсыншы деп қуанышқа бір белгі!
* * *
Сан бөгет,
Салқындатқан тосылды арман,
Қайтадан арнам толып,
Қосылды арман.
Екі елім сусындайды жағасында,
Іленің жайқатылып басында орман.
Жаман жоқ келген ойды жасырғаннан,
Кәп жылдар хабар күттік асыл жаннан.
Етекте ел,
Ұштасып өрінде елең,
Жалғасқан жарастық бар ғасырлардан.
Еш өзен теңесе алмас серпініне,
Жатпай ма жалғастырып өршіл
Іле, Іленің бойындағы
Шалқып жатқан,
Құлжаның кез алдымда көркі міне.
Құлжаның көз алдымда көркі міне,
Қол жетті баруға да төркініме.
Құлжаның қоңыр желін жеткізе бер,
Арнасы арындаған, Еркін Іле!