Әңгімелер ✍️

Дат, халайық!
24 – 30 қыркүйек – Қазақстан бойынша «Бір ел – бір кітап» акциясы өтетін апта. Акцияңыз әр жерде әртүрлі, әрқилы басталды. Өкінішке қарай, жым-жырттық, немқұрайдылық басым.
Биылғы 18 сәуірде Астанада Бүкіләлемдік оқу конгресі өткен. Кітап оқуға батыл бетбұрыс жасау керектігі, оқырман мәдениетін қалыптастыруға сергек қарау қажеттігі жан-жақты сөз болған. Сонда ғой, аттай алты жыл бұрын Америкада, «Бір Чикаго – бір кітап» акциясы өткені, онда бүкіл қаланың оқу орындарынан отбасыларына дейін 60-жылдары шыққан бір жазушының шағын романын жаппай оқып талқылағаны, соның нәтижесінде кітапхана мен оқырман жөнінде де, кітап шығару мен кітап саудасында да керемет ілгерілеушілік пайда болғаны, бұл жағдаят жақсы дәстүрге айналып кеткені үлгілі үрдіс ретінде айтылып, баршаны таңырқатқан.
Қазақстан өткен ғасырдың 70-80 жылдары ең көп оқитын елтұғын. Қазір ең аз оқитын ел. Есесіне «көксандықтың» кілтипандары көзіңізге көк шыбын үймелетіп, бүкіл бір ұрпақты бұзып біткенін, енді лажсыз кітапқа қайта бетбұрыс жасамасақ, тәрбие тіршілігінің түбі құрдымға кетерін кеш те болса мойындай бастадық.
Ал енді «Бір ел – бір кітап» акциясы үшін биылға Абайдың қара сөздері таңдалып еді. Бұл – ғажайып таңдаутұғын. Амал қанша, сол «көксандығыңыз» бұл акция жөнінде жым-жырт, газеттеріңіз салғырт.
Дат, қазақтар!
Бұлай болмауы керек еді.
Абайдың қара сөздеріне арналған апталық акцияға күні кеше өткен Мәжіліс пен мәслихаттар сайлауынан кем мән бермеуіміз қажет еді ғой! Себебі неде дейсіз бе?
Себебі: Абайдың қара сөздері – мәңгілік Мәжіліс, мәңгілік мәслихат. Абай шығармалары – мәңгілік Парламент. Абай әлемі – мәңгілік рух қайнары.
«Бір ел – бір кітап» акциясына, яғни Абайдың қара сөздеріне жаңа сайланған Мәжілісіңіз бір бас қосу немесе бір сырласу арнайды-ау деп күтіп ек. Амал нешік...
Ойпырай, ең болмағанда бір аудандық немесе қалалық мәслихат осы акцияға назар жықты ма екен?
Әй, қайдам-ау, әй қайдам...