Өлеңдер ✍️
  14.05.2021
  191

Автор: Жұмекен Нәжімеденов

Жанарың, қалқа, жасырды...

Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.

Жанарың, қалқа, жанарың
Тұп-тұнық боп жатады.
Сол тұнықтан қанамын,
Сол тұныққа батамын.

Кірпікке көз бақтырып
Қойған әлде жан ба едің.
Көлеңкесін лақтырып
Қарап тұр ма әлде кім?

Көлеңкем түсті бетіңе,
Айдын болдың – айыбың.
Сол айдынның шетіне
Тоқтады менің қайығым.


  Жанар ой үміт Жұмекен Нәжімеденов Жұмекен Нәжімеденов шығармашылығы Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇
  Ұғыстық... тентек жүрек көнді саған... ᐈ
  Ленин ᐈ
  Жеті апта ᐈ
  Алыста мұнарланған тау шыңдары... ᐈ
  Ағарған Жайыққа... ᐈ

Пікір жазу