Өлеңдер ✍️

«Қойбағар» көлден су ұрлап,
Қашады өзен Қарасу.
Тосатын оны құр-құрлап
Арада неше бар асу.
Өзі де суын ұрлатып
Пысық, озбыр сайларға,
Таңдайын шілде құрғатып,
Қалатын шығып қайранға.
Енді, құрбым кеп қара,
Қарасу бойы қалың дән,
Қарасу бойы көп қала,
Бәрі де кеше салынған.
Қарасу үсті қаз-үйрек,
Таңда өзен толы құс.
Көңілде қалсын, көз үйрет,
Осынау ғажап көрініс!
Көкжиекке батып күн,
Қаздар кайтқан шақ қандай!
Өзеннен шығып ақ толқын
Әр үйге кіріп жатқандай.
Қарасу бойы — жақсы өмір.
Күндізі - еңбек, кеші — сайран.
Адамы қандай ақ, көңіл,
Таппайсың, шыным, ешқайдан!