Өлеңдер ✍️

Өзгеріп құлазыған дала заңы,
Уақыттың намазшамы, таң азаны,
Мың отты жанарымен түнді күн ғып
Қарайды қырларыңнан қала ажары.
Жасы көп адамыңның кәрісінен,
Ер туып жатыр қаптап әр ісіңнен,
Боз кеуде жалпақ орнын дәнге берді,
Туған жер, қуанамын сол үшін мен!
Бусанып жаз шілдеде көк аспаның,
Көремін жасыл жермен ұласқанын.
Оянып от құндақтан күн шыққанда
Қозғайды биік егін жел бастарын.
Сар дала ырыс, бақыт кен мекені,
Сен болдың күн астында жер көркемі.
Аяңда алтын нұрмен тұр тыныстап
Бір кезде ата аңсаған ел көктемі.
Туған жер, бар бақытың жүзінде тұр,
Жырық бар өзеніндей Ертіс, Есіл.
Ғасырдың отыз бесін алар қамтып,
Өмірің бұл жасаған отыз бес жыл.

1955 жыл