Өлеңдер ✍️

Шеткі көше... Тротуар үстінде,
Жалғыз маса жатыр қалпақ ішінде.
Көшедегі кірлі таңба секілді
Сол бір қалпақ жалт қараған кісіге.
Әлде күндіз, әлде түнде, әлде кеш,
Қашан қалды?.. Қалпақ тілсіз ләм демес.
Қанша сыйлы болса дағы бас киім,
Көңілі түсіп көтермейді пәнде де еш!
Иесі тек құлазыған қалпақтың —
Жатыр маса, — қарайды оған жалпақ күн.
Кең көшеде қалған сарқыт секілді.
Қашанғы бір қонағынан қабақтың.
Қайда иесі? Қайда сол жан жалаң бас?
Қалған пенде ар-ұяттан жалаңаш?
Жатыр ма әлде ұқсап мына масаға
Бір түкпірде шаң-топырақ аралас?..
Түс суытар оны көріп жұрт өңге,
Елестейді дәл қасынан өткенде:
Стаканның, түбіне сап, уыстап
Қасиетін жұтып қойған бір пенде.

1955 жыл