Өлеңдер ✍️

Отырды олар көңілді көктемінде
Ой жіберіп алыс жыл, еткен күнге.
Тіл ұшына атаның келді бір сөз
Қарт әжеге қарап жалт еткенінде:
— «Алатаудан жас төгіп бұлт көшсе,
Теңейтін кез қызға оны түседі еске.
Күн жасартып болғанда мен бозбала,
Он жақтағы уыз қыз сіз емес пе?
Тіл ұмытып кетіпті сөзді «қартаң».
Жыр айтсам да дәл қазір жігітті айтам.
Көңілімді нұр самал алды желпіп
Оң діземді баса отыр, Дина қалқам».
Әжем сол кез жымиып тыңдап қапты.
Домбырада күй кетті ойнап тәтті.
Қос кеудеден лезде қатар самғап,
Туып жатты жыр мен күй «Жастық» атты.
Отырды олар көңілдің көктемінде
Ой жіберіп алыс жыл, өткен күнге.
Екі оралған жастықтың ең алғашқы
Жыр мен күйі кең тарап кетті өмірге...