Өлеңдер ✍️

  10.05.2021
  226


Автор: Ғафу Қайырбеков

Қыс

Сүйемін барлық жаныммен
Досыма қарай атқанды —
Ып-ыстық алақаныммен
Уыстап алып ақ қарды.
Басылмай асау желігім,
Жаңа бір рахат тапқандай.
Сол қардай аппақ көңілім.
Сартылдап тиіп жатқандай.
Аузымнан күлкім шашылып,
Жығылам шынтақ тіреп мен,
Тұрамын қайта асығып,
Көздеймін бастан, жүректен.
Антұрған анау атқыш-ақ,
Сілтейді жиі сескенбей,
Ұшады қарлар оққа ұсап.
Денені шұрқ-шұрқ тескендей.
Арадан таппай күштіні,
Жеңісті бөліп аламыз —
Қыстың да бір ыстығы
Болды-ау десіп қаламыз!
* * *
Алдымда тұрған алатау
Қарауды саған ұмыттым.
Қол тимес деген бір сылтау
Азығы болды тірліктің.
Қалайда, басым төменшіл!
Биікке сырттан жүгінем.
Іздемек болып терең сыр
Үнемі төмен үңілем.
Көңіл аңқау - Алатау
Мәңгі қаста тұр деген.
Пендешілік бәрі осы-ау,
Бар қадірін білмеген!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу