Өлеңдер ✍️

Аппақ аспан, қалған қыстан
Жасылданды кенеттен.
Жасыл талдың түсін алды
Жер бетіне мен еккен.
Аспан — айна, қостамай ма
Сол мінезбен ісімді.
Өнерімді — мәнерімді
Келбетіне түсірді.
Сол аспанға таласқанға
Тәкаппарсың тау да мәз.
Көктем — бала, шимай сала
Қалдырмапты сау қағаз.
Жыр жырласам, гүлге арнасам
Риза маған, туған жер.
Арнап сыйды, бар жақсымды
Демек дәйім жырлай бер.
Ән шырқасам, бұлттан асам —
Аспан қағып алып тұр.
Тау жаңғырып, таңдай ұрып,
Бұлақ қайта салып тұр.
Бала-көктем, алабөтен
Жаныма өзің жақынсың.
Сәніңменен, бәрін менен
Сен айнытпай жатырсың.
Өмір ісін, сенім күшін
Тұрасың бір молайтып.
Табиғатқа адамзаттың
Құдіретін сен айтып.
Білем сені, сүйем сені
Бар жүректің күшімен.
Осынау бір асыл, мөлдір
Мәңгі достық үшін мен!