Өлеңдер ✍️

Сүйем деп өтті жазып қаншама ақын,
Өмірдің саған арнап әр сағатын.
Қайтса да ұзақ жырдың сапарынан
Өзіңе ойы оралып бір соғатын.
Мен соның айтпасам да бірі едім — деп,
Өзің деп, өлеңдетіп жүр едім — деп,
Анасын үнсіз сүйген жас сәбидей,
Тұрады көңіл сөйлеп, жүрек үндеп.
Кемітсе: қанаты оның қатпаған — деп,
Сол күйде ол да өзінше айтпақ ән! — деп.
Сен барсың болысатын дереу келіп:
«Кім өзі, ол қай надан? Айт маған! — деп.
Сол үшін, сол қамқорлық сөзің үшін,
Сол асыл, қасиетті сезім үшін,
Қаншалық борышты едім мен өзіңе,
Жүреді ойым тоқып, сезіп ішім!
Кеудемде жырларым бар қол қоймаған,
Мен сүйем, елін сүймес болмайды адам.
Сен сүйсең, сен сүйетін мінез тапсам
Жалғанда жақсы бақыт сол ғой маған!