Өлеңдер ✍️

(Ж. Саинның алпыс жылдығына)

1
«Жаз жайнатып, күн күлдіріп,
Біз лагерьге барамыз,
Асыл жібек гүл устінде
Аунап ойнақ саламыз».
Жұмағали Саин “Лагерь жыры”
Біз осы әнді шырқадық — сәби күннен,
Өріп тастап даланың бәрін гүлмен,
Аппақ сағым ішінде асыр салған
Балалықты сол әннен танимын мен.
Әсем дәурен еді-ау ол сыңғыр қаққан,
Бар балаға бақытты жыр жырлатқан,
Ол Саинның жұлдызы — жақсы өлеңі,
Галстукпен кеудеге бірге таққан.

2
«Сен барасың аяғыңды нық басып,
Құрыш болат партияның соңында,
Алғы күнге арманындай жұптасып
Айнымасын Ленин туы қолында».
Жұмағали Саин «Комсомол маршы»
Комсомолдар! Өттің сен, қанша жолдар,
Одан бері ақты жыл, самсап ондар,
Барлық ерлік тарихтың зор кітабын
Бас тараудан әманда бастағандар.
Комсомолдар! Жас қайрат, өзіңе арнап,
Аузымыздан ұшты өлең көкке самғап,
Және Саин жұлдызы — жақсы жыры
Болашақты бізбенен кетті жалғап.

3
«Айтшы маған, айналайын ақылдым,
Үнсіз ғана мені қайда шақырдың,
Қара мөлдір тереңіне көзіңнің
Бірте-бірте батып бара жатырмын».
Жұмағали Саин
Бал махаббат! Жастықтың әулиесі,
Сенен мықты тірліктің, бар ма иесі,
Кеуіп, қурап кетер ед әлдеқашан
Сен болмасаң адамның жан-жүйесі.
Сен сезімнің лаулатып отын жағып,
Адам рухын аспанға қойдың тағып,
Қасиет беріп жүрекке, миға көрік,
Тұңғиықтан шығасың биікке алып.
Сонда сені жырлайды маздап ақын,
Өлеңменен өсіріп өз қанатын.
Солай Саин Тамаша айтып әнін,
Махаббаттың, туына жазған атын.

4
«Айдар, Айдар, ақ Айдар,
Жағаң шекер, шуың бал,
Өткіздім сенде көп айлар,
Қалдырдым сенде көп ойлар»
Жұмағали Саин «Жорық жырлары»
Ол соғысты - сәбиді қорғамақ боп,
Ол соғысты — жастықты қолдамақ боп,
Ол соғысты — махаббат жауынгері,
Әділет, шындық ісіне қолқанат боп.
Ол соғысты — аянбай соғысты ақын,
Өлеңіне өлмеске болысты ақын,
Қабырғасы қаусады, қансырады,
Айқай салды «Айдар» —
деп сол тұста ақын.
Келді Айдар, көп айлар, көп ойлармен,
Ол келмесе, сұм ажал, қарайлар ма ең?
Украина анасы қолын төсеп
Алып шықты ақынды ақ Айдармен!

5
Солай Саин өмірге келді қайтып,
Келді қайтып, еліне сәлем айтып.
Жазды бастап «Азамат» деген дастан
Кеудедегі жараға қайғырмай түк.
Бесінші жыр — ол оның ақ тірлігі,
Адалдығы, азамат тапқырлығы,
Жасқа деген жақсылық, жанға құмар,
Бар шындықты қасқайып айтқырлығы.
Жыр көгіне көзімді салған сайын,
Бір бес жұлдыз көрініп маған дәйім
Сырғанайды сыңғырлап үн қатады
Деп: Саии, Саин, Саин, Саин, Саин!