Өлеңдер ✍️

Цығандардай отансыз көшіп жүрген,

Жандайшап бар арада бөсіп жүрген.

Қолтығына су бүркіп мүйіздінің,

Бір-біріне айдап сап өшіктірген.

Оң сөзіңді теріске бұрып алып,

Тас атқылар тасада тұрып алып.

Арамзадан сақтанғын, ей, адамдар,

Абайсызда қүлатар құрық салып.

Өсек оты борандай бұрқыраса,

Сай-сүйегі шындықтың сырқыраса.

Соры қайнар қашанда ағайынның,

Сызат түсіп ынтымақ ыдыраса.

Ала ауыздың тіл-жағы байлана ма,

Ант ұрғанның көңілі жайлана ма.

Айтаққа еріп қол шоқпар болмау үшін,

Ақыл көзбен қарай біл айналаңа!..