Өлеңдер ✍️

  24.08.2024
  33


Автор: Дәурен Айманбет

8


Жиып қойып аруларын бар елдің,

Театрлар, сəн үйлері, гаремнің,

Көздерінше танытсам ғой өзіңдей,

«Сегізінші кереметін» əлемнің.


Жеті-ақ нота бар болғаны, о, тоба,

Шығып едім əн дейтұғын жотаға.

Есіміңнің алғашқы екі əріпін,

Баладым мен сегізінші нотаға.


Шектелмейін, жеті деген аз-ақ тым,

Бұл əлемде өзге сендей ғажап кім?

Маған қымбат жанның қате болмауы,

Сегізінші қазынасы боп қазақтың!


Қайда барсам жетіменен шектелген,

Сегіз саны – шексіздік қой, деп келгем.

Сен сүйетін мерекеден басталар,

Əз наурыздың сегізінен көктемдер.


Ал, көктемде талдар атар бүршігін,

Тіршіліктің қайта естисің дүрсілін.

Шексіздікті шексіз сүйем, себебі,

Сен туған соң – сексен сегізінші жыл!



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу