Әңгімелер ✍️

Таң атуын қоймайды. Күн батуын қоймайды. Бұл тіршілік. Бұл жалған. Сенің өмірің қолыңдағы зырылдаған сағаттай өтіп жатады. Мән бермейміз. Тек анаған, одан мынаған үлгеру керек деп шапқылаймыз, жанталасамыз. Күнделікті тірлігің осылай қайталанса да өзіне тән естелігі бар, қайта келмес сәттері өтуде.
Таңның атқаны жаз сияқты, шаттық сыйлайды. Күннің батқаны күз сияқты, мұң сыйлайды. Міне, тағы да күн қимастан өз ұясына аттанып барады