Өлеңдер ✍️

Неге?!

Неге?!

Неге саған жолықтым,

Арман едің

барасың-ау болып мұң,

Хабарласып, салқын жауап есітіп,

Бепілдеген телефоннан қорықтым.

Үзік-үзік өксік пе еді мынау үн,

Телефонның қараңызшы жылауын!

Алай-түлей менің де ішім егілді,

Кім жібітер, көңіл – әйнек қырауын?!

Өзіме өзім:

«Неге, неге, неге?!» деп,

Он екшеймін,

айтқан сөзді он елеп.

Бепілдеген телефонның дауысы

Күні-түні миымды жүр шегелеп.

Неге, неге?!

Неге саған жолықтым,

Арман едің

барасың-ау болып мұң.