Өлеңдер ✍️

Тамағыма ыза кептелді ме,

Біреуді жаным жек көрді ме,

Сәл нәрсе кейде қуандырды ма?

Қыс, міне,

Күз, міне,

Көктем, міне –

Көңілім!

Көкірегіме ән қондырды ма,

Сері етіп, Сал болдырды ма,

Жас аруларға жаутаңдатты ма?

Баладай ол, бар болғыр мына –

Көңілім!

Шөлдеген елді шөлдетпейтін де,

Жоғымды кейде сол көп дейтін де,

Асықтыратын,

Ғашық қылатын,

Ұмтылдырып қол жетпейтіндерге –

Көңілім!

Мұңайтып, кейде жылататын да,

Сыр айтып, кейде жұбататын да,

Жан-жүрегімді жырлататын да –

Көңілім!

Достарға күліп жалбақтайтын да,

Аналарды асыл ардақтайтын да,

Еркелеп елге,

Ертеңімді ойлап,

Жасымай еркін алға аттайтын да –

Көңілім!

Толып өсерім, көріктенерім,

Алыстағыны шолып, көрерім,

Тілеп жүргенім қартаймасын деп,

Достарға жиі бөліп берерім –

Көңілім!