Өлеңдер ✍️

Мен күрсіндім. 

Күрсінді аспан әлем. 

Тұрғандай көк булығып жасқа әрең. 

Сен кеттің, өзіңе арнап өлең жаздым, 

Орныңды толтырайын басқа немен? 

Мен ойладым көзіңді, арайлаған, 

Соны ойлап түнерді бар айналам. 

Көзіңді еске салып аспан тұрса, 

"Ойлама!"  дейсің, қалқам, қалай маған? 

Мен сағындым. 

Сағынды Алатауым. 

Сезіледі самалмен алақаның. 

Ақ бұлтынан тауымның аққала-адам – 

Әппақ сенің жүзіңді жаратамын. 

Мен аңсадым сол жанды, маған ғашық, 

Таппай қалдым, түнектен әрі адасып. 

"Жазбашы!" деп айтсам да, білсең етті, 

"Ақыныңның" хәл-жайын хабарласып.