Өлеңдер ✍️

Өрнек салып көк белге

Тобыл ағады.

Арнасына көктемде

Толып ағады.

Айдынына Күн бірге

Қонып ағады.

Айналасы күмбірге

Толып ағады.

Сүйіп-құшып, аймалап

Жолын,

Жағаны,

Төсінде Ай тайғанап

Тобыл ағады.

Жоқ ешкімге, еш жерге

Оның алаңы.

Нәр боп өніп-өскенге,

Тобыл ағады.

Орғып жота-жондардан,

Орып ағады.

Ой мен қырдың ол барған

Шөлі қанады.

Жүрегіңнен-жаныңнан

Орын алады.

Іздеп бізді сағынған

Тобыл ағады.

Бақыты, елдің байлығы

Болып ағады.

Айдынына Ай нұры

Қонып ағады.