Өлеңдер ✍️

Адам – ата, Хауа –ана ұрпақтары,
Тарихты бастан кешкен мың қатпарлы.
Шырылдап шықса даусың бір қиырдан,
Шуылдап жер мен көктен үн қат бәрің!

Адамзат, қилы-қилы жолың өткен,
Басыңа бақ құсы да қонып кеткен.
Ал, бүгін қырылысып жатқанымыз,
Осы ма, өркениет қолың жеткен!

Болғанда көршің арам, досың-дұшпан,
Ұшақтар ажал сеуіп тосын ұшқан.
Дүниені сақтау емес, жалмау үшін,
Жүрміз бе айла іздеп Космостан!

Патшалар! Ел қамын жеп, көпті ойлаған,
Әділет, шындық қазір жоққа айналған.
Өзгеге жасап өзі опасыздық,
Өз халқын жауып тұрған оққа айдаған!

Адамзат сілкін, дағы есіңді жи,
Адамдық биігіне көшіңді жи.
Қастаспас хайуан да адамдардай.
Жауықпай, бір-біріңе өшіңді тый.

Бір патша бауырындай мың патшаның,
Мың патша досы болғай бір патшаның.
Тұншығып өз қанына өлім тапқан,
Жүрмегей кебін киіп Кир патшаның.

Халыққа жағдай жаса, жарықта әлем –
Көтеріп тұрған сені алып кемең.
Құлы жоқ болса, Құдай кімге керек,
Патша да патша шығар Халықпенен.