Өлеңдер ✍️

Жүрегімді суырғандай сұлу жарға іңкәр ем мен,
Құшар едім – талып қалам, құшпас едім талып барам.
Талабым – тай шабылмаған, шауып жатқан тұлпарлармен,
Жарасып ем – жыр домбыра күй төгілген сағағынан.
Өмір теңіз толқындармен жағаласып жүзіп барам,
Жастық базар дуылдаған, шаттықтың бал шарабынан.
Ұрттар едім – қызып қалам, ұрттамас ем – қызып барам.
Дүниенің барлық сырын жарқын жастық жылдарымда,
Ұғар едім – ұға алмаймын, ұқпай тағы жүре алмаймын.
Көңілімді елеңдеткен өнер таудың шыңдарына.
Шығар едім – шыға алмаймын, шықпас едім – шыдамаймын.
О, Нұрмахан! Сен ғана емес өткендер де айтқан бәрін,
Айтпасаң да адаспайды: атсаң-даға таласпайды.
Сонда-дағы кейбіреудің кеуде қағып айтқандарын,
Ақыл дер ем – жанаспайды, мақұл дер ем – жараспайды.