Өлеңдер ✍️

Қызметкер тілім сөйлеп қал.
Айрылмай тұрып егеңнен.
Ажарлы сөздер әзір тұр
Дәуренің өтпей төбеңнен.
Саяхат қылған сайраның,
Шым батқандай сап болар,
Айдын сәуле берекең,
Кез келсе ерлер келер ме,
Таңдауын таппай еменнен,
Сөзге разы болсаңдар,
Сіздерден сөзім садаға,
Қызмет етем төбемнен.
Үш жүздің көрдім баласын,
Жоғары жүйрік төменнен.
Қоңыратты көп жыл аралап,
Тұз татып, нан көп жегенмен,
Дулатты көп жыл аралап,
Әлімді көрдім Шөменнен.
Арғымақ мініп Маралда,
Әруақ қуған жебемен.
Бай болмағым жол асып,
Қазақстан болды берекем.
Мастығымды білмеген,
Жүгірмемен серуенмен
Елуден жасым асып тұр,
Алпысқа қадам басып тұр.
Біразға келіп күйдірген.
Күйдірген десе көңіл жас,
Жебелеп сөзді алдына,
Іштебір жатып бөгелген.
Менің сөзім сөйлесең,
Халқыма тіпті ыңғайлы.
Шын жүйріктің белгісі,
Жұмырлап сөзді сипайды.
Қабілетсіз қас сыпа,
Қатесіз қадам болмайды.
Бір жеген тойып жемтікке,
Ақсұңқар мойын бұрмайды.
Қатыннан жаман ұл туса,
Нсілдің намын бұлғайды.
Жаман ұғыл байқасаң,
Дәреттен соң қолын жумайды.
Қолыңды жу лас десең
Бар тоқымын қолына ап
Қорс-қорс етіп тулайды.
Көсіліп жатқан көп Дулат,
Сөзімді менің тыңлайды.
Қоңырат, Найман бұ Арғын.
Сөзімді менің талдайды.
Қаңлы менен Шанышқылы,
Аяқ асты қылмайды.
Біздің сөзден хабардар,
Түркмен, татар, Шымбайды,
Сарнатып жүр біреулер,
Қобыз қып ап сырнайды.
Менде соның бірі боп,
Әдет қып жүрмін үрияйды.
Қызық деп мұны жүргенде,
Жас асып елуден ұлғайды.
Саламат кезім келген соң.
Сөйлеші ақын деген соң.
Көңілім болды бір жайды.