Өлеңдер ✍️

(Исраил Сапарбаевтың «Қазақ қызы» әнінің әуенімен)

Мен қазақ басшыларға қайран қалам,
Пара алар кездерінде жайраңдаған.
Мекеме есігіне құлып салып,
Шетелде лимузинмен сайрандаған.

Билігін бермеу үшін жатқа қолдан,
Таныспен әупірімдеп таққа қонған.
Халықта ыза-кек бар шетсіз-шексіз,
Басшы жоқ кіре-тұғын сапқа оңған.

Жасырмай айтар болсам жан сырымды,
Басшылар қаламыма қанша ілінді.
«Халыктың қамы ғой» деп шапқылайды,
Жарылқап қойды сонда айтшы кімді?!

Белгілі, жан емессің кен қазатын,
Байлықтың татып жүрсің ең ләззатын.
Бәрін айт, бірін айт та, лайықсың,
Тұрмыстық пародияға мен жазатын.

1998 жыл.