Өлеңдер ✍️

(1768)

Мөлдір бұлақ қайырында жаттым мен,
Ерке тасқын шаттығына баттым мен —
От құшағы құшағыма қауышып,
Күліп толқын, қытықтайды, кетеді,
Сылаң қағып тағы бірі жетеді.
Жақсы-ау, шіркін. жатса шаттық ауысып.
Кейде бірақ кетсе сүймей жар тайып,
Қапа шегіп, көңіл лезде ортайып,
Күңіренетін біреулер бар — о несі!
Тіршілікте ойнап-күлген мың артық!
Алғашқы жар сүйсе қандай құмартып,
Одан да артық сүйер жарың келесі.