Өлеңдер ✍️

  14.05.2023
  107


Автор: Иоганн Вольфганг фон Гёте

Рахатты өкініш

Бәрінен де жасырған!
Бірін бірімен ұрыстырған!
Тек қана даналардың құпиясына сеніңдер:
Өлімнің от жалынына барып түссе егер,
Бар тіршілікті дәріптеп мен қолдаймын.
Белгісіз тұңғиығына түсіп махаббаттың,
Уақыты бірде келіп, бірде кетіп,
Шырақтың сәулесімен жарық беріп,
Жұмбақтың шешімдерін шешіп мен ажыраттым:
Сен – түннің тұтқыны, жауы емессің!
Қараңғы тұңғиықтан жарып шығып,
Сені алға өршелендіре ұмтылдырар.
Күн нұрымен қосылып шырақ жанғын.
Рухың, көңіл-күйің мықталып, қанатың қатайсын,
Жолың да қиын да емес, алыс та емес,
Қолдап енді, от жылуы тартар,
Сен жанып та кетерсің, байғұс қаңбақ.
Сен жауабын түгел біліп түсінгенше:
Жаңа өмірдегі өлім деген келгенше,
Мәнсіз да, мағынасыз да,
Қатал да, қатыгез жер бетінде –
Өмір сүрерсің сен мейман болып.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу