Өлеңдер ✍️

Беу, Төлеген, қазақтың Төлегені,

Сенің сүрген ғасырың өлең еді.

Тебіреніс топырағына тамған тамшы - 

Тамаша бір өлең боп өнер еді.

Мына біздің ғасырда барлығы бар,

Малды қылар біреуді, жарлы қылар.

Тек ақынның бағасы төмен бүгін,

Аздығынан адамның арлыны ұғар.

Тобырға өлең емес, қарын қайғы,

Саналар ойсыздықтан арылмайды.

«Адам қолы жасаған ұяттардан»

Жүрегі ақынның да жарылмайды.

Шайырға марапат пен шапан да арман,

Қалмай жүрсе болғаны қатарлардан.

Шығады сапарларға сағынбай-ақ,

Сағынбай оралады сапарлардан.

Таспен атқан талайды аспен атып,

Алдық біз ел байлығын көп тонатып.

Жаңа ғасыр жүр бүгін Маңғыстауда,

Мұнаралар басынан оқ боратып.

Сол мұң-зар – домбыраның пернесінде,

Соғыстар – жаңа тарих зердесінде.

Аңсаумен нұрлы күнді талай тұтқын

Нақақтан күйіп жатыр жер бетінде.

Ұқтырып сағыныштың ғаламатын,

Қайта бір асқақтатар адам атын.

Өзіңдей ақын керек, ақын керек,

Жамау боп жыртықтарға жамалатын.

Беу, Төлеген, мәңгілік тау Төлеген,

Қазаққа бәрі бүгін жау, Төлеген.

Ұлы ақындар жырына тұнып қалған,

Рух қана әзірге сау, Төлеген!