Өлеңдер ✍️

Ақсақалды кәрия періштем,
Бұлттар арасынан,
Жарқ-жұрқ еткен найзағайларды,
Ана сүтіне жармасқан жас баладай,
Қарапайым қолымен
Жер-ананың жағасына сағынышпен егеді.
Алланың құдіретіне табынып,
Өлімге де бағынып,
Өз-өзін ұстап:
Көтеріліп келіп ол және де
Жанасып кетсе төмендеп жұлдыздар,
Бүрі жоқ етіктерің
Тайғанақтап тайып кетер.
Қосақтасып ойнар сонда
Бұлттар мен желдер бірге.
Егер де ол
Мықталып қатып мықты жерде,
Тұрса батпан сүйегі шегеленіп,
Ешбір еменнің де,
Барлық өскен биік бойлы ағаштар да,
Тең келмес оған.
Құдай менен өлгендердің,
Қандай айырмашылығы бар.
Айырмашылығы сонда,
Толқындар келіп,
Топандар туар:
Толқындар бізді оятып,
Толқындар жұтар –
Сөйтіп біздерді тұншықтырар.
Дөңгеленген кішкентай жүзік,
Біздің ұлыс-ұрпақтарымыздың өмірлерін
Мәңгілік тұтас, берік ұзақ етіп,
Шынжырлап байлап қойған.

1779