Өлеңдер ✍️

  09.05.2023
  86


Автор: Иоганн Вольфганг фон Гёте

Таптым

Ну орманды кездім де,
Алқына бір аттадым.
Алданышқа өзіме,
Еш қызықты таппадым.
Қарасам бір қызыл гүл,
Саяда тұр жарқырап.
Жүзі жанған жұлдыз бір,
Шық көздері — шамшырақ.
Қолымды мен созып ем,
Дір етіп ол тіл қатты:
«Өшкенім бе тезінен,
Түскені ме зіл қатты?
Аядым шық түлегін,
Балбыраған шағында.
Түбірімен жұлдым да,
Әкеттім өз бағыма.
Орынға бір оңаша,
Орнаттым сол гүлімді,
Өсті гүлім тамаша,
Жайнап нұры бұрынғы.


 




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу